by Hırs, “Sonu gelmeyen istek, aşırı tutku” olarak tanımlanıyor sözlüklerde… Her insanın içinde olması gereken bu duygunun bir sınırı olmalı mı? Fazlası zarar verir mi? Bu kez “Hayatta hırslı olmalı mı, olmamalı mı?” sorusunun cevabını merak ettik. Psikiyatri Uzmanı Dr. Serap Alparslan yanıtladı…
Başarı, güç, zenginlik ya da belirli bir hedefe ulaşmak için çok güçlü istek duymak, “hırslı olma”yı tanımlıyor. Kişinin kendini elde ettiği başarılar üzerinden tanımlaması, dünya üzerindeki değerini bu başarılar ile belirlemesi, artmış isteğin başlıca güdüleyicileri arasında yer alıyor.
Daha fazlasına ulaşma çabası ise yenilik, çeşitlilik ve verimlilikle aynı anlama geliyor. Bu şartlar altında hırsın bütünüyle kötü bir özellik olduğu söylenemez. Peki bunun bir sınırı var mı? Örneğin, bir kişi neden hata yapmaya, beğenilmemeye, onaylanmamaya veya eleştiriyle karşılanma ihtimaline tahammül gösteremiyor?
Kişilik özellikleri itibarıyla kendini bu mükemmeliyet haline layık görüp, daha aşağı sonuç aldığında bunu kendine yakıştıramıyor olabilir mi? Bir kişi neden pastadan daha büyük pay istiyor? İşte burada narsistik kişilik özellikleri yeniden sahneye çıkıyor. Kişi kendini diğer insanlardan daha kıymetli ve önemli algılıyor, doğası gereği daha büyük bir pay hak ettiğini düşünebiliyor.
Özetlemek gerekirse hırs; amaç ve hedefler gerçekçi sınırlar içinde olduğu, kişiyi üretmeye, çeşitlendirmeye, yeniliğe taşıdığı sürece olağan yaşamın bir parçası olarak sayılabiliyor. Ancak bu sınırlardan taştığı noktada stres kaynağına dönüşüyor. Kişide kaygı ve baskı hissine yol açarak, doğal becerilerinin aksamasına, sosyal yaşamının etkilenmesine yol açıyor.
Formsante
