by Bu kitabı okurken şunları düşündüm. Bir kişiyi bir anda kral, padişah ilan edip herhangi bir durumda sadece öyle denildi diye o pohpohlanan kişiyi dinlemeye gerek duymadan onu yerin dibine sokulması an meselesi.
Tıpkı ünlü keman virtüözü Nicc’e yapılanlar gibi..
O sadece bir çocuk cesedi bulmuştu. Yaşamasını dileyerek kucağına alıp hasteneye götürmek istemişti. Tabi onu kucağında bir cesetle gören savcı Harris onu dinleme gereği duymadan suçlu ilan etti. Benzer şekilde öldürülen üç çocuğun da ölümünü onun üzerine yıkarak çocuk katili damgası yedi o ünlü keman virtüözü.
Dinlenmeden yargılandı. Hani bakmak ve görmek arasında bir fark vardır işte o hiçe sayılarak sadece öyle olması gerektiği için öyle olmalı diye düşünülmeden karar çoktan verildi.
Nicc bu iftiraya maruz kaldığı için kendini köprüden aşağı atıp intihar etmek istediğinde belki mucize belki de yaşanacak onacak olayı yaşaması için bir şekilde kurtulur ve kimselerin izini bulmaması için ormana doğru yol alır.
Nicc’in yaşadıklarını okurken bir kişiyi yükseltip aynı şekilde dibe gönmenin ne kadar kolay olduğunu bir kere daha gördüm.
Okurken kendinizi Nicc ile bir serüvende hissedeceksiniz aynı zamanda bu serüvende insanların belki de gerçek yüzünü göreceksiniz. Şunu iyi biliyorum ki bu kitabı okurken çok etkileneceksiniz. Ben okurken bir anda Nicc ile ormandayım bir anda katilin kim olduğunu düşünüyordum.
Merryliss Taylor’un dilini çok beğeniyorum. Okuduğum ikinci kitabı ve beni yine şaşırtmadan kitabın içinde kayboldum. Eğer polisiye türünde ve sizi etkileyecek kitaplardan hoşlanıyorsanız mutlaka okumalısınız.
“Hangi seviyede olursan ol, hiçbir şeye fazla güvenme; bir anda her şey değişir, zirveden zemine inmekse anlık bir meseledir.”
” Şüphe, tüm gerçeklerin üstünü örten en kalın örtüdür. ”
“Herkesi ve her şeyi terk edebilirsiniz ama kendinizi asla.”
” Bazı mucizeler için ‘cennet’ beklenmez; cennet, belki de burnunuzun dibindedir de kimse söylemez. “
