by Grup analizlerinde belirttiğim, Şili’nin pusuda bekleyişi durumu gerçekleşti. Ancak Şili’nin bunu İspanya’ya karşı değil, Hollanda’ya karşı gerçekleştirebileceğini öngörmüştüm. Aslında tahminimde yanılmamakla birlikte biraz ters köşe oldum bende.
Dünya Kupası başlamadan önce İspanya’da, özellikle Barcelonalıların formu ve ruh halleri üzerinde durmuştuk. Barcelona’nın altın çağını yaşayıp , son 2 sezonda girdiği gerileme dönemi İspanya Milli Takımı’na da fazlasıyla nüfuz etti. Sonuç olarak, “Boğaların” altın çağı sona erdi.
2008,2010,2012’deki başarılarla son 6 yılı domine eden İspanyollar, bu turnuva öncesinde herkesin kafasında fazlasıyla soru işareti barındırıyordu zaten. Barcelonalıların belirsizliğinin yanında , Casillas ve forvet hattındaki zayıflık da takımı aşağıya çekebilirdi. Beklenen de oldu. Dünya Kupası tarihinde 5.kez son şampiyon bir sonraki turnuvaya gruplarda veda etti. Duble yapma amacıyla geldikleri Brezilya’dan başları önde ayrılmak zorundalar artık.
Hollanda maçında David Silva’nın karşı karşıya kaçırdığı pozisyondan itibaren sürekli ters giden işlerle uğraştı Del Bosque. Barcelonalılar başta olmak üzere neredeyse tüm takım yorgun, ruhsuz ve moralsizdi. Şili karşısında hayati bir maça çıkmalarına rağmen ve 2-0 geriye düşmelerine rağmen duruma verdikleri reaksiyon beklenenin çok altında kaldı. Diego Costa’nın Atletico Madrid’te istediği ve bolca bulduğu koşu paslarını İspanya Milli Takımı’nda bulamaması onunda berbat bir görüntü çizmesine neden oldu.
Barcelona’nın “tiki-taka” futbolu ile yükselen “Boğalar”, eğer bu turnuvada bu düşüşü yaşıyorlarsa bunda ekol futbolunun sona ermesinin de etkisi var. Çünkü artık dünya üzerinde pas futboluna karşı koymak daha kolay hale geldi. Şili’nin yaptığı gibi alanı daraltan ve boş alan vermeden pas koridorlarını kapatan bir takım savunmasına karşı, kontra atak karışımı 2 gol bulunca sonuç dün akşamki gibi oluyor. Yani Xavi-Pedro ve Martinez-Pique değişikliği kağıt üzerinde mantıklı gözükse de artık teorik olarak bir geçerlilik taşımıyor. Çünkü ekol futbolu artık öldü . İspanya’yı 6 yıl boyunca zirveye taşıyan anlayış yerini artık mücadelenin, fizik gücün fazlasıyla yer aldığı akıl futboluna bıraktı.
